Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

ΓΡΑΦΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙ (8/2017)

O ανάποδος κόκορας

Κάποτε σ'ένα χωριό ήταν ένας κόκορας που ήταν διαφορετικός απ'τους άλλους. Ενώ οι άλλοι κόκορες κοκόριζαν το πρωί τα ξημερώματα, “ανάποδος” κόκορας, όπως τον φώναζαν οι χωριάτες, κοκόριζε το βράδυ ή όποτε ήθελε.

Ο ιδιοκτήτης του, ένας τεμπέλης αγρότης, δεν τον φρόντιζε καθόλου. Δεν τον τάιζε συχνά και τον κράταγε μέσα σ'ένα κλουβί για παπαγάλους, όπου ίσα-ίσα χώραγε. Μια μέρα, το παιδί του αγρότη βγήκε έξω να παίξει με τις κότες και βρήκε τον κόκορα παραμελημένο στο κλουβί του. Είχε ακούσει γι'αυτόν απ'τον μπαμπά του, αλλά δεν τον είχε δει ποτέ. Το παιδί του αγρότη ήταν πολύ έξυπνο, αλλά και πολύ περίεργο. 
Σκέφτηκε λοιπόν να βρει ποιες ώρες κοκόριζε ο κόκορας και κατάφερε μάλιστα να του μάθει να κοκορίζει συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. Χάρη στον κόκορα, το παιδί ήξερε πότε έπρεπε να φύγει για δουλειές, πότε να διαβάσει τα μαθήματά του, πότε να πέσει για ύπνο και πολλές άλλες εργασίες. Έδειξε στον μπαμπά του πόσο έξυπνος ήταν, όχι μόνο αυτός, αλλά κυρίως ο κόκορας. Ο μπαμπάς του έκπληκτος, το είπε και στους συγχωριανούς και από τότε ο “ανάποδος” κόκορας ήταν το καμάρι του χωριού και το ρολόι για όλους τους κατοίκους του. Σύντομα άνθρωποι από όλα τα μέρη της χώρας άρχισαν να επισκέπτονται το χωριό μόνο και μόνο για να δουν τον ξακουστό πλέον κόκορα.
Το παραμύθι μας διδάσκει να αποδεχόμαστε τους άλλους όσο διαφορετικοί κι αν είναι.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΥ

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.

        

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου